This page will help you if you can't remember the difference between the Present Continuous tense ("I am doing"), and the Present Simple tense ("I do").
เรื่องนี้จะช่วยคุณ ถ้าหากคุณไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่าง Present Continuous (ฉันกำลังทำอยู่) และ Present Simple (ฉันทำ)ได้
Which tense you use depends on how you see the state or action. If you use the Present Simple ("I do"), you think something is permanent. This means we often use the Present Simple to talk about general and scientific facts, our routines or habits, to give definitions and to describe things.
การที่คุณจะใช้ tense ใดนั้น ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และการกระทำที่คุณพบเจอ ถ้าคุณเลือกใช้ Present Simple (ฉันทำ) ก็ให้คุณนึกถึงบางสิ่งที่คงอยู่ หมายถึง เราใช้ Present Simple เพื่อบอกเล่าถึงความเป็นธรรมดาและลักษณะของความจริง เช่น งานที่เราทำประจำ หรือกิจวัตรประจำวัน เพื่ออธิบายและบอกรายละเอียดของสิ่งนั้น
The Present Continuous ("I am doing") means the action is happening now (or around now), is unfinished, or temporary. We use it to talk about trends and changes, or about situations happening now that are different from normal.
ส่วน Present Continuous (ฉันกำลังทำอยู่) หมายถึง การกระทำที่เกิดขึ้น ณ ขณะนี้ (หรือใกล้ตอนนี้) ซึ่งดำเนินอยู่ หรือ ไม่ถาวร เราใช้ Present Continuous เพื่อบอกเล่าถึงทิศทางและการเปลี่ยนแปลง หรือเกี่ยวกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ซึ่งมีความแตกต่างจากปกติ
"I live in London." (This is my home.)
"ฉันอาศัยอยู่ในลอนดอน" (นี้เป็นบ้านของฉัน)
"I am living with my parents." (A temporary situation until I buy my own house.)
"ฉันอยู่กับครอบครัวของฉัน" (เป็นสถานการณ์ที่ไม่ถาวรจนกว่าฉันจะซื้อบ้านของตัวเอง)
"Hot air rises." (A scientific fact.)
"อากาศร้อนขึ้น" (เป็นลักษณะความจริง)
"House prices are rising." (A trend happening now.)
"ราคาบ้านกำลังสูงขึ้น" (ทิศทางที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้)
"I drive to work every day." (My routine or habit.)
"ฉันขับรถไปทำงานทุกวัน" (สิ่งที่ทำประจำหรือกิจวัตร)
"I am walking to work this week." (My car is being repaired.)
"สัปดาห์นี้ฉันเดินไปทำงาน" (ขณะที่รถซ่อมอยู่)
"At work I write letters to customers." (My job routine.)
"ที่ทำงานฉันเขียนจดหมายถึงลูกค้า" (งานที่ทำประจำ)
"I'm writing a difficult letter." (This is what I am doing right now and I haven't finished yet.)
"ฉันกำลังเขียนจดหมายที่แสนยากอยู่" (นี้เป็นิสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้และไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จสักที)
So the most important rule is that you use the Present Simple ("I do") for permanent states and the Present Continuous ("I am doing") for changes and trends.
กฎที่สำคัญที่สุดคือคุณใช้ Present Simple สำหรับสถานการณ์ที่เกิดประจำ และ Present Continuous สำหรับการเปลี่ยนแปลงและมีทิศทาง
Some verbs cannot be used in the Present Continuous tense. This is because they already suggest permanence.
กริยาบางตัวไม่สามารถใช้ใน Present Continuous ได้ นี้เป็นเพราะว่าคำกริยาเหล่านั้นบอกถึงความถาวรอยู่ในตัวแล้ว
These include:
ประกอบด้วย
Verbs of possession – own, have, belong. (Although you can say "I am having a party", it doesn't mean you own the party, it means you are hosting a party.)
กริยาแสดงความเป็นเจ้าของ -ของเราเอง, เป็นเจ้าของ, เป็นของ (ถึงแม้ว่า คุณจะพูดว่า "ฉันเป็นเจ้าของงานปาร์ตี้นี้" ไม่ได้หมายถึงเป็นงานปาร์ตี้ของคุณ มันหมายถึงคุณเป็นคนจัดงานปาร์ตี้
Verbs of the mind – believe, know, think, forget.
กริยาบอกความรู้สึก -เชื่อ, รู้, คิด, ลืม.
Verbs of emotion – love, hate, detest.
กริยาแสดงอารมณ์- รัก, ไม่ชอบ, เกลียด.
Verbs of the senses – see, hear, smell, taste. ("I'm seeing the doctor tomorrow" means I am going to visit the doctor, but "I see the doctor" means "the doctor is standing in front of me".)
กริยาแสดงความรู้สึก - พบ, ได้ยิน, ได้กลิ่น, ได้รส. ("พรุ่งนี้ฉันจะไปพบหมอ" หมายถึง คุณกำลังจะไปพบหมอ แต่ถ้าเป็น "ฉันพบหมอ" หมายความว่า "หมอยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้แล้ว"
Verbs of geographical location – lie. ("London lies on the River Thames".)
กริยาเกี่ยวกับสถานที่ - ที่ตั้ง (ลอนดอนตั้งอยู่ตามแนวแม่น้ำ Thames)
from: www.english-at-home.com
chaichana แปล
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น